بررسی رابطه بین تعارض کار- خانواده با فرسودگی شغلی و کیفیت زندگی در کارکنان مرکز آتش نشانی شهر تهران

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه بین تعارض کار – خانواده با فرسودگی شغلی و کیفیت زندگی در کارکنان آتش نشانی شهر تهران بود. بدین منظور روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی انتخاب شد. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه مأموران سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهر تهران که در بخش عملیاتی مشغول به کار هستند، بود. نمونه پژوهش 150 نفر بودند که بصورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه تعارض کار- خانواده، فرسودگی شغلی و کیفیت زندگی جمع آوری گردید و سپس با استفاده از روش های آمار توصیفی (جداول فراوانی، درصد، آماره های میانگین، واریانس، انحراف معیار و...) و آمار استنباطی (همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی ساده) در نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد. نتایج بدست آمده از تحلیل داده ها نشان دادند که بین تعارض کار- خانواده با فرسودگی شغلی رابطه مثبت معنادار وجود دارد و بین تعارض کار- خانواده با خرده مقیاس های تحلیل عاطفی، عملکرد شخصی و مسخ شخصیت نیز همبستگی مثبت معنادار وجود دارد. بین تعارض کار- خانواده با کیفیت زندگی رابطه منفی معنادار وجود دارد و بین تعارض کار- خانواده با خرده مقیاس های سلامت جسمی، سلامت روان و روابط اجتماعی همبستگی منفی معنادار وجود دارد اما بین تعارض کار- خانواده با خرده مقیاس ادراک فرداز محیط همبستگی معناداری مشاهده نشد.